Epicka opowieść z czasów wojny - rodzinne więzy, siła miłości, determinacja kobiet. Rok 1938. W Chwalimiu, wsi położonej na niemiecko-polskim pograniczu, żyją ostatni potomkowie Wendów - Słowian, którzy osiedli tu przed dwoma wiekami. W tym urokliwym i spokojnym miejscu mieszkają Marta Neumann, gorliwa luteranka, która desperacko próbuje utrzymać gospodarstwo odziedziczone po przodkach, jej córka Matylda i kuzynka Janka Kaczmarek. Życie na prowincji wydaje się toczyć niezmiennym rytmem wyznaczanym przez pory roku, jednak wielka polityka wkracza W dylematy dnia powszedniego. Ideologia faszystowska i zbliżająca się wojna nie pozostają bez wpływu na relacje międzyludzkie i budzą poczucie zagrożenia. Mieszkająca W Berlinie szwagierka Marty usiłuje przeżyć i uchronić swoje dzieci przed prześladowaniami nazistów a Janka Kaczmarek zostaje aresztowana i oskarżona o szpiegostw Wreszcie pewnego dnia wojna puka do drzwi samych Neumannów i nie oszczędza im niczego. Autorka plastycznie i wiarygodnie odtwarza rzeczywistość prowincji i stolicy III Rzeszy w przededniu i w trakcie drugiej wojny światowej, ukazując przy tym ludzki los w uniwersalnym ujęciu.

Epicka opowieść o silnej kobiecie w trudnych powojennych czasach. Pochodząca z Chwalimia Matylda Neumann, córka Marty - głównej bohaterki pierwszego tomu "Wendyjskiej Winnicy" - cudem przeżywa wojenną zawieruchę. Uratowana przez rosyjskiego żołnierza staje się od niego całkowicie zależna. Podobny los spotyka wiele kobiet w Zielonej Górze, która jeszcze niedawno była niemieckim GrĂĽnbergiem. Rosjanie rozgrabili, co się dało, rozpusta i terror nie mają granic. Miasto zmienia swoją tożsamość - przewijają się przez nie Niemcy, Rosjanie i Polacy. Matylda próbuje odnaleźć się w nowej, powojennej rzeczywistości, ale pochodzenie oraz koszmarne wspomnienia są dla niej ogromnym ciężarem. Winne miasto to szczera i odważna opowieść o straconych złudzeniach na Ziemiach Odzyskanych.

Epicka opowieść o powojennych losach kobiet z polsko-niemieckiego pogranicza. Jest rok 1948. Matylda Neumann rezygnuje z walki o ukochanego, opuszcza Zieloną Górę i wyjeżdża do Brandenburgii. Tam, w Neuruppin, czeka na nią ciotka Hedwiga i miejsce na sienniku obok kuzynki, Anny. W przeludnionej radzieckiej strefie okupowanych Niemiec brakuje żywności, mieszkań i pracy, ludzie czują niechęć do uchodźców oraz strach przed wszechobecną służbą bezpieczeństwa. Wciąż trwają poszukiwania bliskich zaginionych w czasie wojny. W tych trudnych warunkach ostoją normalności jest rodzina. U boku ciotki Tila próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Są jednak ludzie i sprawy, o których nie uda się jej zapomnieć.